آسمان از انبوه ابر میگرید...من از نبود تو....

                  ابر...   از شکایت رعد میبارد

                       نگاه من از سکوت تو...

                  زمین زندگی ام هوای تو دارد....

                  تا پرسشهای دنیایم را تو پاسخی.....چاره ای نیست.

                            کاش خود خدا هم به زبون بیاد

                                          که دل من چقدر شکسته

    اما هیچ کس  جز دختر دریاهای دور صدای شکستن منو نشنید.....